از آنجایی که تمام افراد نمی‌توانند تحت نظر ارگان یا سازمان خاصی به صورت گروهی بیمه تکمیلی درمان را تهیه نمایند، بیمه درمان خانواده از پرکاربردترین نوع پوشش های بیمه ای است. خطر بیماری ها همواره سلامتی اعضای خانواده را تهدید می کند و در زمان وقوع بیماری، به ناچار هزینه های سنگین درمان به خانواده تحمیل می شود. بیمه های درمان تکمیلی می توانند تا حدودی پرداخت هزینه های درمان را تسهیل نمایند. اما یک واقعیت وجود دارد و آن اینکه، تمام خانواده ها نمی توانند تحت پوشش بیمه های درمان تکمیلی سازمانی قرار گیرند. برای این منظور بیمه درمان خانواده مستقل از نیاز به وجود بیمه های پایه، برای پاسخ گویی به نیاز خانواده ها طراحی شده است.

در بیمه تکمیلی خانواده، ما به عنوان بیمه‌گر متعهد می‌شویم که کلیه هزینه‌های درمانی و بیمارستانی بیمه‌گذار شامل هزینه‌های بیمارستانی، عمل‌های جراحی، پاراکلینیکی، جراحی‌های سرپایی، خدمات آزمایشگاهی، هزینه‌های آمبولانس، زایمان، ویزیت، دارو و دندانپزشکی را براساس شرایط بیمه‌نامه تکمیلی درمان خانواده و فرانشیز توافق شده پرداخت کنیم.

شرایط سنی بیمه تکمیلی

بازه‌ی سنی بیمه درمان خانواده  از بدو تولد تا ۷۰ سالگی می‌باشد و افراد بیشتر از ۷۰ سال امکان خرید بیمه درمان خانواده را نخواهند داشت.

تصور اشتباه درمان خانواده

عده‌ای تصور می‌کنند که در بیمه تکمیلی خانوادگی با پرداخت یک حق‌بیمه توسط سرپرست خانواده تمام اعضای آن خانواده تحت پوشش قرار می‌گیرند. اما این تصور کاملا اشتباه است.
در بیمه تکمیلی خانوادگی با دریافت حق‌بیمه به تعداد اعضای خانواده برای همه‌ی آن‌ها بیمه تکمیلی خریداری می‌شود. با این تفاوت که به جای صدور بیمه‌نامه به تعداد اعضای خانواده، یک بیمه‌نامه که در آن نام سرپرست خانواده و افراد تحت تکفل او نوشته شده‌باشد صادر خواهدشد.

روش‌های پرداخت حق‌بیمه‌ تکمیلی

حق‌بیمه تکمیلی به صورت سالیانه و براساس سن بیمه‌گذار تعیین می‌شود و بیمه‌گذار می‌تواند به یکی از دو روش نقدی و یا اقساطی حق‌بیمه خود را پرداخت نماید.
پرداخت حق‌بیمه به روش نقدی و یکجا ، شامل 15 درصد تخفیف خواهدشد و درصورتی که بیمه‌گذار مایل به پرداخت حق‌بیمه خود به صورت اقساطی باشد، در ابتدا باید ۳۰ درصد آن‌را به عنوان پیش‌ پرداخت بپردازد و مابقی را در 6 فقره چک متوالی (۱ ماهه) پرداخت نماید.

فرآیند دریافت هزینه‌های پزشکی از شرکت بیمه

دو روش برای دریافت هزینه‌های پزشکی مورد تعهد بیمه وجود دارد که در ادامه به شرح آن‌ها خواهیم پرداخت:
روش اول: بیمه‌گذاران به مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه گر مراجعه کنند.

در صورت مراجعه بیمه‌گذار به مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه گر که امکان صدور معرفی‌نامه به صورت آنلاین را داشته‌باشند، در همان محل معرفی‌نامه به صورت آنلاین برای آن‌ها صادر می‌شود.
در این حالت پرداخت هزینه‌های درمانی بیمه‌گذار تا سقف تعهدات پوشش‌های بیمه برعهده‌ی خود شرکت می‌باشد و بیمه‌گذار فقط باید سهم هزینه‌های پزشکی خودش را در همان محل به عنوان فرانشیز پرداخت کند.
در صورتی که بیمه‌گذار بخواهد به مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه گر که امکان صدور معرفی‌نامه به صورت آنلاین را ندارند، مراجعه کند، باید از قبل با کارگزار خود یا بیمه گر برای مرکز درمانی مورد نظر خود معرفی‌نامه دریافت نماید. در این حالت نیز مانند حالت قبل بیمه‌گذار فقط باید سهم هزینه‌های پزشکی خودش را در همان جا، به عنوان فرانشیز پرداخت نماید.

روش دوم: بیمه‌گذاران به مراکزی به غیر از مراکز طرف قرارداد بیمه گر مراجعه کنند.

در این صورت اگر بیمه‌گذار بیمه‌ پایه داشته‌باشد و بخواهد از آن استفاده‌کند در ابتدا باید با فاکتور هزینه‌ها و مدارک درمانی به بیمه‌ پایه خود مراجعه نماید و مبلغ مورد تعهد بیمه گر اول را دریافت کند. پس از آن بیمه‌گذار باید تمامی مدارک درمانی خود اعم از گزارش ها، اصل فاکتورها، دستور پزشک و…. به بیمه گر تحویل دهد و با رعایت سقف پوشش ها و همپنین مطابق با تعرفه های وزارت بهداشت پس از کسر فرانشیز الباقی صورتحساب درمانی را به حساب بیمه شده واریز نماید.
در غیر این صورت اگر بیمه‌گذار، بیمه‌ پایه نداشته باشد و یا نخواهد از آن استفاده کند، می‌تواند از همان ابتدا به شرکت بیمه مراجعه نماید و هزینه‌های پزشکی خود را تا سقف تعهدات بیمه گر از آن دریافت کند.